De films heb ik geschrapt. Met alleen een klein pensioen kan ik dat niet meer betalen.
maandag 9 september 2024
maandag 3 juni 2024
Veel winkeliers zien hun pand als hun pensioen. Maar wat als je je winkel niet verkocht krijgt? Het leidt ertoe dat sommige ondernemers blijven doorwerken. „Het beste is als je de opvolging voor je pensioen regelt en niet als je zeventig bent.”
Zolang ze gezond blijven, hopen ze te blijven doen wat ze hun hele leven al doen. Anita vierde vorig jaar haar diamanten jubileum als verkoopster, haar 75ste verjaardag én het negentigjarig bestaan van het familiebedrijf, dat vroeger bestond uit een kleding- en schoenenwinkel. Ger begon zijn loopbaan in de modebranche als veertienjarige bij V&D in Maastricht.
Ze troffen elkaar als tieners op een carnavalsbal in Meerssen. „Het was liefde op het eerste gezicht”, vertelt Anita. Haar vader vroeg Ger in 1969 of hij in de schoenenzaak wilde komen werken. In 1981 namen Ger en Anita de zaak, die door haar opa was gesticht, over. De schoenenzaak werd afgestoten, maar de damesmodezaak heeft een „mooie omzet”, zegt Ger.
Stoppen willen ze nog niet, maar gezien hun leeftijd vragen ze zich wel af hoe het moet als ze er ooit alleen voor komen te staan. „In je eentje de winkel voortzetten is lastig.” Maar stoppen ook. De verkoop van een winkel heeft veel voeten in de aarde. Ger: „Tegelijkertijd kun je van de AOW alleen niet leven, omdat je dan ook de vaste kosten van een leegstaand pand moet betalen, zoals belastingen en verzekeringen.” Anita vat samen: „Ons pensioen zit in de stenen, maar stenen kun je niet eten.”
Het noopt ondernemers om toch maar door te gaan, hoewel ze liever de pijp aan Maarten zouden geven. Nogmaals: zolang hun gezondheid het toelaat, willen Ger en Anita doorgaan. Maar het ‘wat-als-scenario’ speelt wel in hun achterhoofd. „Er is helaas geen vierde generatie die de zaak overneemt.” Wel heeft zich eens een kandidaat-koper gemeld, maar die deal ging niet door.
De onzekerheid over de toekomst knaagt aan de oudere ondernemers. Het is een generatie-dingetje, meent Ger. „Bij het afsluiten van een hypotheek was het vroeger niet nodig een levensverzekering af te sluiten, vonden de banken. Het pand was toch je pensioen! De hypotheken op de panden zijn vaak afgelost, maar het lukt ondernemers niet de overwaarde te verzilveren. Banken zijn bang dat ze met moeilijk verkoopbare panden blijven zitten. Ze zijn groot geworden van het mkb, maar zien het nu als een risico. En zeker als het gaat om ondernemers die zeventigplus zijn. Het is leeftijdsdiscriminatie!”
Jonge ondernemers zijn tegenwoordig beter ingedekt tegen zulke problemen, zegt Ger. „Die krijgen vaak het advies om bedrijfsruimte te huren. Verder moeten ze een levens- of pensioenverzekering afsluiten, zodat hun oude dag is verzekerd.” Zelf hebben Ger en Anita geen extra maatregelen getroffen. „Toen het besef was ingedaald dat we slecht verzekerd waren, was het te laat om nog voldoende vermogen op te bouwen. En te duur.”
Dat het verkopen van een winkelpand niet gemakkelijk is, heeft meer oorzaken, schildert hij. De belangrijkste is echter het overschot aan leegstaande winkelpanden. Projectontwikkelaars weten dat en bieden een lage prijs. Ger: „Het is een spel, dat begrijp ik. Maar zeker mensen die graag snel van hun pand af willen, worden er moedeloos van.”
René Dings uit Venlo, bestuurslid van MKB-Limburg, rept van een „herkenbaar probleem”, zeker in de detailhandel en de horeca. „De opvolgers staan niet in de rij. Vooral de retail heeft het lastig door de concurrentie van internet. En als je een woning boven de winkel hebt, wordt de verkoop misschien bemoeilijkt omdat de koper van het pand dan een winkel moet gaan runnen.”
Herkenbaar is eveneens dat ondernemers vaak denken dat „de stenen hun pensioen zijn”, stelt Dings, die zijn brood verdient als financieel adviseur van ondernemers in het midden- en kleinbedrijf. „En dat geldt ook voor de huidige generatie. Dan kan het zijn dat je pensioen lager uitvalt dan van tevoren verwacht of gehoopt.”
Dat oudere ondernemers overvallen werden door de snelheid waarmee internet slachtoffers maakte onder de traditionele winkeliers, begrijpt Dings helemaal. Dat laat onverlet, meent hij, dat ook de huidige zeventigers de mogelijkheid hadden om een eigen pensioenpotje bijeen te sparen, bijvoorbeeld via lijfrentes die bij het bereiken van de AOW-leeftijd tot uitkering komen.
Volgens Dings kan niet de bank of de accountant als schuldige worden aangewezen als die veertig jaar geleden verzuimd zou hebben de ondernemer te adviseren om een appeltje voor de dorst te bewaren. „Ik heb het gevoel dat veel ondernemers hebben gedacht ‘dat regel ik nog wel een keer’. Vervolgens heeft uitstel tot afstel geleid en hebben sommigen er geen uitvoering aan gegeven.”
Uit cijfers van de Kamer van Koophandel blijkt dat Limburg 8600 ondernemers telt die ouder dan 67 jaar zijn. Ofwel: 8 procent van het totale aantal ondernemers in deze provincie. Dings vermoedt dat het overzicht niet helemaal actueel is, omdat ondernemers soms vergeten zijn zich uit te schrijven als ze gestopt zijn.
Aan de andere kant heeft hij de indruk dat de leeftijd van ondernemers in de detailhandel wel wat hoger is dan gemiddeld.
„Dat kan zijn omdat een deel van de ondernemers door moet gaan omdat ze te weinig pensioen hebben opgebouwd en niet rond kunnen komen van hun AOW alleen. Zij hebben in het verleden, bewust of onbewust, de keus gemaakt te investeren in het bedrijf en niet in hun pensioen.”
Om zulke problemen te voorkomen, benadrukt MKB-Limburg het belang van een tijdige bedrijfsoverdracht.
Dings wijst verder op het project Trots op Familiebedrijven, dat samen met de provincie en de Universiteit Maastricht werd uitgevoerd. „Het beste is als je de bedrijfsopvolging jaren voor je pensioen regelt en niet als je zeventig bent.”
zondag 19 mei 2024
Geen tijd voor een gesprek.
Nu had ik iemand gevraagd om te bemiddelen in mijn hulp bij de huishouding. Zij stelde voor om een gesprek bij mij thuis te doen. Daar stond ik voor open. Petra Hoofs van Ambulante Thuiszorg had geen tijd die moest in de laatste week van mei op vakantie. Op zijn vroegst had ze pas 27 juni tijd. Tja die 5000 euro die ze van mijn hulp bij het huishouden gekregen hebben, moeten wel worden opgemaakt, met een lekkere vakantie van 4 weken. Daar werken de hulpen zich uit de naad voor om die trut lekker op vakantie te laten gaan. Dan kwam ze me wijsmaken dat Ambulante thuiszorg maar een kleine organisatie was. Nou als je een kleine organisatie bent dan moet je daar keihard voor werken om ze groter te maken en dan kun je niet 4 weken op vakantie gaan. Als ze dat daar wel kunnen, dan is het geen kleine organisatie.
En dat ze niet een twee drie een hulp voor mij kunnen regelen. De WMO stelde voor of Meander of PGB ik heb het eerste gekozen. Maar ik heb er een hard hoofd in. Dus op naar het tweede jaar geen Hulp bij de Huishouding. Ik had ook nog 3 uur gekregen, maar omdat ik al bijna 1 jaar geen hulp heb gehad moeten ze me die uren vergoeden of extra geven heb ik hun laten weten. Dus 3 jaar lang 4 uur.
Dat wilde men tijdelijk doen. 3 jaar is ook tijdelijk.
Dus het is by by Ambulante Thuis zorg. Voor iedereen die dit leest, heb je hulp bij het huishouden kies nooit voor Ambulante Thuiszorg. Het zijn bedriegers, over de rug van mensen die hulp nodig hebben. Maar goed, dat wisten we al van de familie van Loo.
donderdag 16 mei 2024
Ambulante Thuiszorg, een onbetrouwbaar bedrijf
Mevr. van Loo, dat schijnt een van de eigenaren te zijn van Ambulante Thuiszorg, maar ze stelde zich niet zo voor, belde me op voor een afspraak op 13 maart. Ze liet me een contract tekenen, met te verzekering dat ik 18 maart hulp bij de huishouding zou hebben. Ik zou 14 of 15 gebeld worden voor een afspraak want op 18 maart begon dan eindelijk de hulp bij het huishouden. Maar bij het schrijven van dit artikel, is er nooit iemand gekomen, laat staan dat ze me gebeld hebben.
Maar waarom kwam die mevr. Van Loo plotseling. Dat kwam zo, ik had met de WOO (Wet Open Overheid) het contract op gevraagd van de gemeente Heerlen met Ambulante thuiszorg en ontdekte een blunder van jewelste. In artikel 3 stond, dat als de cliënt de CAK bijdrage betaald, dan ging automatisch de betaling naar Ambulante thuiszorg. Dus gratis geld. Daarover stuurde ik een mail naar de gemeente en ik kreeg een brief terug dat dat zo niet ging, ze deden steekproefgewijs de bedrijven controleren, wie geloofd wordt zalig. Daarom kwam die mevr. van Loo mij een contract laten ondertekenen, het bedrog rechtsgeldig maken. In de documenten van de gemeente, hadden ze de bedragen weggelaten, dat zou niet goed voor de concurrentie zijn liet de ambtenaar in een begeleidend schrijven weten.
Maar de bedragen vond ik tussen de raadstukken die gewoon openbaar zijn. Voor elk uur krijgt Ambulante Thuiszorg in 2024 35,86. Dan moeten ze de hulp 14 euro bruto van geven. Alles bij elkaar met de sociale lasten is Ambulante thuiszorg 18,50 ongeveer kwijt aan een hulp. Dat wil zeggen dat ze voor elk uur 16,50 overhouden. Daar betaal je de directie van de manager, die zal wel wat meer hebben als die 14 euro per uur. Minimaal 3 maal zoveel. Ambulante Thuiszorg tot nu toe een kleine 5000 euro gekregen van de gemeente zonder een poot uit te steken
Ambulante Thuiszorg schermt er mee dat Meander veel groter is en dus ook meer geld heeft voor de wensen van de hulpen. Dat is natuurlijk onzin. Als je een klein bedrijf bent, heb je ook een veel kleinere directie, misschien moet je dan maar eens niet aan sponsoring doen, die dikke auto afschaffen, een Smart rijdt ook van A naar B, zorg dat je werknemers tevreden zijn. Zorgen voor een beter indirect loon, vriendelijker in de omgang, zorgen voor goede opleidingen. Dan krijg je vanzelf mensen die bij je willen werken. Aan de website zie je dat het een bedrijf is, wat gesloten is. Ze houden zich niet aan de wetgeving, dan doe ze dat ook niet t.a.v. de hulpen.
Ik vraag me af of ze soms familie zijn van de familie van Loo uit de Tunnelweg, die een splinternieuw huis binnen 3 maanden gesloopt hadden, ik ben er eens geweest met de Meubelbeurs. Die hadden 10 hulpen bij het huishouden nodig. Je had een paar wasknijpers nodig om aan de stank te ontkomen. Ik heb er toen melding van gemaakt bij maatschappelijk werk. Zelden zo’n A-Sociale familie gezien. Zou het in de genen zitten?
zondag 21 april 2024
Website Ambulante Thuiszorg voldoet niet aan de wettelijke normen.
Als je een bedrijf hebt en Ambulante Thuiszorg is een zorgbedrijf en je hebt een website, dan moet je aan allerlei eisen voldoen.
Je moet je adresgegevens duidelijk op je website hebben staan, bv onder contact daar moet ook een mailadres en/of contactformulier staan.
Heb je een raad van bestuur dan moeten die contactgegevens er ook op staan dus mailadres adres telefoonnummer en eventueel de aparte mail adressen van de bestuursleden met hun functie binnen het bestuur.
De inschrijving van de KVK moet er ook op staan. Zodat je, indien nodig, gegevens over het bedrijf kunt vinden.
Bij ambulante thuiszorg staat alleen een telefoonnummer. De mevr. van het klachtenbureau Quasir vond haar eigen link niet op de website.
Als je niks te verbergen hebt en als je kwaliteit levert, dan zijn die gegevens geen probleem, maar blijkbaar leveren ze geen kwaliteit en hebben ze het nodige te verbergen.
zondag 14 april 2024
Gesprek
Ik kreeg deze week een telefoontje van de WMO in Heerlen, voor een afspraak met hun en Ambulante Thuiszorg, waarom ik nog steeds geen hulp in de huishouding heb.
Ambulante thuiszorg, dacht slim te zijn, door hun gratis geld te legaliseren toon een contract met mij te maken, dat ingaat op 24-juli 2023 en mij te beloven dat ik 18 maart een hulp kreeg. Die hulp is nooit gekomen, dat is de oplichterij van Ambulante Thuiszorg, maar ik heb nu een contract en als het niet wordt uitgevoerd, plegen ze contract breuk en dat is gewoon strafbaar.
Ik dacht eerst dat het kwam, omdat ik een klacht ingediend had bij Quasier dat is het onafhankelijk klachtenbureau van Ambulante Thuiszorg.
Toen de medewerkster van Quasier mij opbelde, vroeg deze zich af of Ambulante Thuiszorg wel een klant van hun was, want ze kon de link niet vinden.
Over de website van Ambulante thuiszorg heb ik ook een klacht ingediend bij Quasier. De website is in strijd met de wetgeving. Hoe een bedrijf een website moet maken daar is wetgeving voor. Hou je je er niet aan en dat doet Ambulante Thuiszorg niet, dan kun je een boete krijgen die kan oplopen tot 4% van hun omzet.
Het gesprek op de gemeente zal wel een bla bla gesprek worden. Maar dat interesseert me niet. Ze hebben een afspraak met mij gemaakt en die moeten ze gewoon uitvoeren. Anders stap ik naar de voorzieningen rechter.
Pastoor Spierts zit in mijn stamboom
Pastoor Spierts staat ook in mijn stamboom. Bij het verder uitwerken van de familie Delahaye, de achternaam van mijn moeder stuit ik op de familie Spierts. De Winselerhof was oorspronkelijk in bezit van een Delahaye. De Jongste dochter trouwt met een Keybets en de familie Keybets blijft.
Een kleinkind van Loysa Delahaye trouwt met de oudste zus van Caspar Johan Hubert Spierts. De schoonmoeder van de oudste zus, is een Svelsberg. We kennen allemaal de dames Savelsberg die groot grondbezitters waren op Terwinselen.
Het was dus niet voor niks dat Pastoor Spierts de opdracht kreeg om er een Kerk neer te zetten een school en een huis voor de huisarts. Die laatste werd dan wel niet bewoond door de huisarts, maar door de mijnarts dr. Meesters. De pastoor had de connecties om makkelijk aan geld te komen.
Hoe de stamboom in elkaar zit, vindt je hier.
Abonneren op:
Posts (Atom)