Manager Hulp in het huishouden haat Transgenders

  Ik had na 1,5 jaar eindelijk een hulp in het huishouden gekregen. Degene die ik kreeg poetste slecht en kletste veel. vertelde me niet wat ze kapot maakte en loog over haar vakantietijden. Ze creëerde gevaarlijke situaties voor mij en mijn hondje. na 1 jaar en 3 manden zei ze tegen mij dat ze 1 week op vakantie ging, maar toen ze moest komen kwam ze niet en bleek ze 3 weken weg te zijn en toen ben ik maar zelf gaan poetsen en kwam er achter dat mijn slaapkamer nauwelijks gezogen was op de plinten lagen bergen volle stof, ik haalde een hele stofzuiger zak van de kamer af, dat kon niet van een week zijn. de achterplank van mijn bed zat los. dat betekend dat het bed pardoes in elkaar kan vallen en mijn hond die graag onder dat bed kruipt zou morsdood kunnen gaan bij zo'n ongeluk. dat is onvergefelijk.Nu hoefde ze niet veel te doen, ondanks dat ik strijkservice heb, deed ik die zelf. ze hoefde alleen maar de was in de machine te doen en er uit te halen en naar boven te brengen. want dat kan ik niet meer. maar toen ze niet kwam opdagen, moest ik dat zelf doen met een ongeluk wat gelukkig goed afliep. ze moest de WC bij houden de badkamer en de kamers zuigen en hier beneden ook ff met een dweiltje er door heen. ik ben geen muggenzifter en er steeds op vertrouwd dat ze het goed deed, maar dat laatste was een vergissing. Mijn hulp was Ramona B. mocht je ook iemand krijgen die zo heet dan ben je gewaarschuwd. 

Ze heeft bij mij meer gekregen dan misschien gebruikelijk is. Sinterklaas cadeau 150, euro. Verjaardagscadeau 50 euro, een bos bloemen, toen ze 1 jaar hier was 35 euro, die had ze nog nooit gehad, bij geen enkele klant. 

Volgens haar moest ik 93 jaar worden, want dan ging ze met pensioen. ik denk dat ik dan onder de stof bedolven zou zijn geweest.  

Maar blijkbaar worden gesten als blijk van waardering omgezet in luiheid Ik weet niet hoe dat werkt. Toen kwam er iemand op bezoek van Meander die zeiden dat ik binnen een korte tijd iemand anders kreeg, maar we waren ondertussen 2 maanden verder en nooit meer wat gehoord van Meander, dan moest ik het zelf maar weer doen, maar je merkt dan toch dat sommige dingen niet meer gaan en je echt hulp nodig hebt al was het maar om jezelf te motiveren.  

Nu kreeg ik zondag een ongeluk in huis waardoor ik niet meer kan lopen omdat mijn schaambeen gescheurd is en de scheur doorloopt naar het bekken. Mijn buurvrouw die zelf bij meander werkt vroeg aan mij of ik nu hulp in het huishouden had en ik zei nee. Nu heeft ze opgebeld en eens met de vuist op tafel geslagen dat het niet kon dat ik nog geen steeds hulp had. Ik kreeg een Monique Scholten aan de lijn de manager van het team van de Molenberg van hulp in het huishouden. Die Monique daar moet je voor uitkijken ze liegt en bedriegt de hele wereld bij elkaar. Ze gaat er sowieso vanuit dat iedereen die ouder is dan 65 Alzheimer heeft, maar ik denk eerder dat zij dat heeft.

Ze kwam bij me op bezoek, sprak me voortdurend met meneer aan corrigeren hielp niet, ze had het over hij enz. daaruit blijkt al dat ze niks heeft met transpersonen. Deze persoon heeft transgenderhaat. daarom duurde het ook zolang, voordat ik een nieuwe kreeg en als mijn buurvrouw niks gezegd had, dan had ik nog steeds geen. de eerste keer werd ze gedwongen door de wethouder en nu, omdat mijn buurvrouw belde. toen ze topbezoek kwam mocht bik de dag zelf kiezen en ik zei maandag 11 uur. dat kon niet het werd dinsdag 11 uur. ik heb gevraagd om me dat schriftelijk te geven, deed ze niet want ze was eerlijk, dat is ze absoluut niet, want toen ik opbelde om dinsdag af te zeggen, hoorde ik dat het donderdag was, maar dat was niet afgesproken. ik een klacht ingediend, toen kreeg ik haar aan de telefoon, weer meneer Crutzen ik ben niet meneer Crutzen ik ben mevrouw Crutzen, maar nogmaals het is alsof je tegen een een muur van haat praat. 

Het was de donderdag, de dinsdag hadden we niet afgesproken meende ze te moeten zeggen, we hebben het helemaal niet over de donderdag gehad,  zei  ik. waarop ze zei, op de donderdag en anders niks. ik zeg OK, maar ik had deze afspraak wel graag schriftelijk. Ze heeft het toegezegd, maar ze heeft het niet gedaan. Deze vrouw moet niet op deze post zitten, je transgenderhaat moet je thuislaten in je werk. alle mensen zijn gelijk volgens de grondwet en ik heb meteen daarna aangifte gedaan wegen discriminatie. 

Een gehandicapte opa.

 Mijn opa was gehandicapt. Hij had maar één hand. Waar hij die andere kwijt was geraakt dat weet ik nog niet. Volgens mijn vader was hij die in 1934 kwijt geraakt bij een mijn ongeluk. Maar in 1934 was geen mijn ongeluk in een Nederlandse mijn en hij staat ook niet bij de kleine ongelukken, dus dat verhaal klopte niet. Dat was de aanleiding om het verder te onderzoeken.  Toen hij 20-8-1919 werd ingeschreven in Kerkrade in de burgerlijk stand, werd hij ingeschreven als invalide stutter mijnwerker komende uit Vaals. Als hij dus een mijnongeluk zou gehad hebben, dan moet dat in een Duitse mijn geweest zijn. Daar werkte hij tot 1916 ook al. Het hele verhaal van 1934 klopt dus niet. 

Hoe kwam hij aan het geld om een huis te bouwen op Tunnelweg 26. Nou dat was heel eenvoudig volgens mij. Zijn vader kwam in 1923 te overlijden en die had in 1914 2 huizen op de Bosstraat gebouwd. 2 van zijn kinderen kochten die anderen uit.  Dat waren veel grotere huizen en met een flink stuk grond. Ik ga kijken in het archief van Vaals of daar akten van zijn. Wat die huizen in 1923 waard waren. De erfenis is wellicht de aanleiding geweest om het huis te kunnen bouwen. Mijn opa had geen pensioen, hij werkte nog, want hij staat ingeschreven op een adres op de Drievogelstraat, wat bewijst dat hij op de Willem Sophia werkte. Het loon zal wel karig zijn geweest. Dan zou het ook nog zo kunnen zijn, dat hij zelf ook een huis had in Vaals en dat hij dat ook verkocht had. Voor het werk, was hij eerst op de Heilust terecht gekomen. Daarna verhuisde hij naar de kampstraat, omdat een derde kind ( mijn vader) op komst was en nadat op 7 oktober 1924 een bouwvergunning kregen voor Tunnelweg 26 verhuisde ze er in 1926 er naar toe en begonnen er een kruidenierszaak in een dorp wat in aanbouw was.  En waar steeds meer mensen kwamen, om te werken in de staatsmijn Wilhelmina en in de ON II. Mijn oma had veel vaste klanten. Mensen die dus vanaf het ontstaan in de winkel waren gekomen. In 1926 was mijn oma 29 jaar mijn opa 23 jaar ouder, dus 52. 

Mijn opa is in 1949 overleden. Waarna mijn oma met meneer Senden trouwde in 1951, mijn stief opa. Deze man had ze leren kennen via de grossier. Hij was de bijrijder op de vrachtwagen die de spullen voor de winkel brachten. Volgens overlevering hadden ze al een relatie voordat mijn opa kwam te overlijden. Na periode van rouw trouwde ze met elkaar. 

Mijn stief opa was 3 jaar jonger als mijn oma, die op 8 januari 1897 geboren was in Büsbach, dat is een gehucht van Stollberg. Toen mijn stief opa 65 jaar werd, is de winkel gesloten. Mijn oma was toen 68 jaar. 3 jaar later kwamen wij er te wonen. Nadat ik het met mijn vader omgetoverd had in een woonhuis. Ongeveer 40 jaar is er een kruidenierszaak geweest in het pand. Op de nu Oude Tunnelweg 26. 

Het graf van mijn ouders 2.

Het graf ziet er nu zo uit. de stenen zijn niet meer te zien, moeder natuur heeft de stenen verdrongen en de ongelijkheid met de mantel der liefde bedekt. Als je niet gelovig bent, zoals ik, zou je nog gaan geloven dat God zijn hand uitstrekt en de andere 6 kinderen een draai om de oren geeft, hoe kunnen ze het in hun hoofd halen, om een kind uit te sluiten. Iedereen telt mee liet Magda, mijn oudste zus, opschrijven in de Volkskrant, nu wel weer. Ook te zien is dat niemand dit graf bijhoud. het zegt meer over hun dan over mij. ik denk dat ik er maar eens naar toe ga met een emmertje om het schoon te maken, want wat zegt een bekend spreekwoord, wie zijn neus schendt, schend zijn aangezicht. ik heb nog 4 kerstbollen, ter herinnering aan de legendarische kerstfeesten die we thuis hadden in een tijd dat we nog een familie waren. 

 

Het graf van mijn ouders.

 Ik kon in eerste instantie het graf niet vinden, dus ik stuurde een mail of het wel bestond, aangezien er veel graven geruimd waren. Ik had het zelf de dag erna gevonden. Er stond een dennenboom op te groeien, die naar schatting 2,5 jaar oud moest zijn, aan de voorkant 2 plastic potjes waar ooit een plantje ingezeten moet hebben. Het graf was helemaal groen uitgeslagen, waar je duidelijk kon zien, dat het nooit onderhouden was geweest. Tja het geld van de erfenis was allang in rook opgegaan en dan hoefde het niet meer. 

Ik kreeg gisteren een mail terug met een foto, zoals het ooit moet hebben uitgezien. In de uitgespaarde driehoek waar nu niets meer van te zien is lagen 6 stenen. Een mooie symboliek, die mijn analyse van ons gezin helemaal onderstreept. Ik was nooit een deel van het gezin. Allemaal hardvochtige mensen zonder ook maar een stukje liefde.  Zij zijn natuurlijk allemaal het slachtoffer van een kind dat niet perfect is en als je niet perfect bent hoor je er niet bij. Ik had me afgevraagd, sinds ik weet dat ik een IQ van 130 heb, dus hoogbegaafd ben, of er iemand in het gezin was die dat ook was. Duidelijk niet dus, deze vorm van expressie hoort niet bij een HB mens. Dat is haatzaaier en pure tijdverspilling.

Het graf staat op naam va dhr. C. Crutzen stond er bij met adres in Voerendaal. Zelfs een adreswijziging doorgeven, was nog te omslachtig, men kan geen profijt meer halen uit zo’n graf dus als het 30 september 2029 de rechten verlopen, dan wordt het geruimd. Ik heb ze de adressen doorgegeven die ik nog weet en als die niks van zich laten horen, wat ik denk dat gebeuren zal, of er moet iemand zijn die er bij wil liggen, als men voor die datum komt te overlijden. Mocht ik nog leven, dan kunnen ze mij benaderen. Ik ken geen haatgevoelens jegens mensen. Nogmaals het is de reinste tijdverspilling.  Een ding is zeker, ik kom er niet te liggen. Ik ga naar Buitenveldert. Mijn lichaam gaat naar de wetenschap. Eerst naar de hersenbank en daarna naar de Amuc. De enige hoogbegaafde transgender met Klinefelter moet toch een ongelofelijke waarde zijn lijkt me. Bovendien goed onderhouden eerst vegetariër nu veganist. Bijna geen alcohol. Sinds dat ik met 22 jaar een leverontsteking had. Ontzettend creatief. Een bron van inspiratie dus. 

Begraafplaats Terwinselen.

Ik was even naar de begraafplaats gegaan van Terwinselen, om te kijken of ik nog wat informatie vond over o.a. de familie Keijbets die in mijn stamboom voorkomen, omdat ze nazaten zijn van een vrouwelijk lid van de familie Delahaye. Dus in principe familie van mij zijn, immers mijn moeder is een Delahaye. De Winselerhof was ooit in bezit van een Delahaye. De jongste dochter trouwde met een Keijbets en die nam de boerderij over. Het graf er naast is van en Delahaye en de aan de achterkant ook. Of dat toeval is weet ik niet. Ik had wat weinig tijd, ik moest nog naar Kerkrade. Achter in de hoek ontdekte ik een muur met grafstenen, waaronder een van Henk Lauvenberg. Henk was een klasgenoot van mij op de lagere school. Dat komt dan wel even binnen. Na de reünie die ik in 2006 georganiseerd had, kwam ik hem regelmatig met zijn hond tegen in Heerlen waar hij woonde. Inderdaad kwam ik heb al heel lang niet meer tegen en ik vroeg me af waar hij gebleven was. Dat werd nu in een keer duidelijk. 24-12-1950 - 24-5-2018 staat op zijn tegel. Dus mijn jaargang. Van Aggie Camps, was er ook een tegel. Ook haar heb ik goed gekend, ze woonde in de Maarstraat, vaak met haar gespeeld en met al die andere kinderen die er nu niet meer zijn. Als je zo langs die graven loopt, schieten je de herinneringen binnen van al die mensen tantes ooms bekenden die er niet meer zijn, maar waar je mee gelachen en gehuild hebt. Een wirwar van gedachten. Ik moet nog eens met mijn grote camera langs gaan, misschien vandaag al. Wat me vooral bij blijft is de rust van dit kerkhof. Waar de graven in een blakerende zon er mooi bijliggen.

Ik kom er nooit te liggen, mijn stoffelijke resten worden bijgezet in Buitenveldert in Amsterdam, omdat ik mijn lichaam ter beschikking heb gesteld aan de wetenschap. Dat gaat als je zoals ik een afwijkend genenpatroon hebt. XyXXy.