Het graf van mijn ouders 2.

Het graf ziet er nu zo uit. de stenen zijn niet meer te zien, moeder natuur heeft de stenen verdrongen en de ongelijkheid met de mantel der liefde bedekt. Als je niet gelovig bent, zoals ik, zou je nog gaan geloven dat God zijn hand uitstrekt en de andere 6 kinderen een draai om de oren geeft, hoe kunnen ze het in hun hoofd halen, om een kind uit te sluiten. Iedereen telt mee liet Magda, mijn oudste zus, opschrijven in de Volkskrant, nu wel weer. Ook te zien is dat niemand dit graf bijhoud. het zegt meer over hun dan over mij. ik denk dat ik er maar eens naar toe ga met een emmertje om het schoon te maken, want wat zegt een bekend spreekwoord, wie zijn neus schendt, schend zijn aangezicht. ik heb nog 4 kerstbollen, ter herinnering aan de legendarische kerstfeesten die we thuis hadden in een tijd dat we nog een familie waren.