Mijn opa was gehandicapt. Hij had maar één hand. Waar hij die andere kwijt was geraakt dat weet ik nog niet. Volgens mijn vader was hij die in 1934 kwijt geraakt bij een mijn ongeluk. Maar in 1934 was geen mijn ongeluk in een Nederlandse mijn en hij staat ook niet bij de kleine ongelukken, dus dat verhaal klopte niet. Dat was de aanleiding om het verder te onderzoeken. Toen hij 20-8-1919 werd ingeschreven in Kerkrade in de burgerlijk stand, werd hij ingeschreven als invalide stutter mijnwerker komende uit Vaals. Als hij dus een mijnongeluk zou gehad hebben, dan moet dat in een Duitse mijn geweest zijn. Daar werkte hij tot 1916 ook al. Het hele verhaal van 1934 klopt dus niet.
Hoe kwam hij aan het geld om een huis te bouwen op Tunnelweg 26. Nou dat was heel eenvoudig volgens mij. Zijn vader kwam in 1923 te overlijden en die had in 1914 2 huizen op de Bosstraat gebouwd. 2 van zijn kinderen kochten die anderen uit. Dat waren veel grotere huizen en met een flink stuk grond. Ik ga kijken in het archief van Vaals of daar akten van zijn. Wat die huizen in 1923 waard waren. De erfenis is wellicht de aanleiding geweest om het huis te kunnen bouwen. Mijn opa had geen pensioen, hij werkte nog, want hij staat ingeschreven op een adres op de Drievogelstraat, wat bewijst dat hij op de Willem Sophia werkte. Het loon zal wel karig zijn geweest. Dan zou het ook nog zo kunnen zijn, dat hij zelf ook een huis had in Vaals en dat hij dat ook verkocht had. Voor het werk, was hij eerst op de Heilust terecht gekomen. Daarna verhuisde hij naar de kampstraat, omdat een derde kind ( mijn vader) op komst was en nadat op 7 oktober 1924 een bouwvergunning kregen voor Tunnelweg 26 verhuisde ze er in 1926 er naar toe en begonnen er een kruidenierszaak in een dorp wat in aanbouw was. En waar steeds meer mensen kwamen, om te werken in de staatsmijn Wilhelmina en in de ON II. Mijn oma had veel vaste klanten. Mensen die dus vanaf het ontstaan in de winkel waren gekomen. In 1926 was mijn oma 29 jaar mijn opa 23 jaar ouder, dus 52.
Mijn opa is in 1949 overleden. Waarna mijn oma met meneer Senden trouwde in 1951, mijn stief opa. Deze man had ze leren kennen via de grossier. Hij was de bijrijder op de vrachtwagen die de spullen voor de winkel brachten. Volgens overlevering hadden ze al een relatie voordat mijn opa kwam te overlijden. Na periode van rouw trouwde ze met elkaar.
Mijn stief opa was 3 jaar jonger als mijn oma, die op 8 januari 1897 geboren was in Büsbach, dat is een gehucht van Stollberg. Toen mijn stief opa 65 jaar werd, is de winkel gesloten. Mijn oma was toen 68 jaar. 3 jaar later kwamen wij er te wonen. Nadat ik het met mijn vader omgetoverd had in een woonhuis. Ongeveer 40 jaar is er een kruidenierszaak geweest in het pand. Op de nu Oude Tunnelweg 26.
